زندگی عجب جاده ی یک طرفه ی باریکی داره یا باید با سرعت هرچه تمامتر به سمت جلو بری و یا اینکه سر جای خودت بایستی که در اینصورت ماشینهای دیگه تو رو به پرتگاهی پرت میکنن که هیچوقت به انتهاش نرسی(آدم یاد نظریه ی انتخاب طبیعی داروین میفته!)و یا اگه خیلی بهت لطف کنن آروم از کنارت سبقت می گیرن و میرن که در اینصورت تو اینقدر عقب میفتی که خیال میکنی دنده عقب گرفتی!
حالا اگه بدونی از آخر این جاده چی میخوای شاید وضع یه فرقی بکنه(اگه میدونین لطفا به منم بگین)
گاهی رفتار سرد بعضی آدمها اینقدر جبران ناپذیره که اگه تمام دنیا جمع بشن کاری از دستشون بر نمیاد
سرو چمان من چرا میل چمن نم یکند
همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند