عاشورای من

نمیدونم من تو عاشورای زندگی برای کدوم جبهه می جنگم؟

اگه تو لشکر امام حسین(ع)باشم که دیگه غمی ندارم  

ولی نمی دونم اگه از لشکر یزید باشم میتونم از خودم یه حر بسازم یا نه؟

و اگه تونستم امام حسین(ع) پذیرای من هست؟

مشکل اینجاست که حتی اگه امام حسین هم منو بپذیره من به وفادار موندن خودم شک دارم نکنه منم مثل خبلی های دیگه تو سخت ترین لحظات زندگی تنهاش بذارم و برم دنبال زندگی پوچ و بیرنگ خودم؟از کجا معلوم؟

درسته که اینقدر خودمو نمی شناسم که بارها خدا رو شکر کردم که در اون زمان متولد نشدم ولی با این حال بازم فکر می کنم هر لحظه ی زندگیم یه میدون جنگه.امیدوارم نه یزیدی باشم و نه از صحنه ی جنگ فرار کنم!

 اللهم ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین(ع)